అమ్మా!
క్షమించు నా దేశాన్ని
ఆడవాళ్ళకు స్వేచ్ఛను ఇవ్వలేని అరవై యేళ్ళ స్వతంత్ర దేశాన్ని.
క్షమించు నా ప్రజల్ని
చస్తున్నా చూస్తూ పోయే కొందరు స్వార్ధపరుల్ని.
క్షమించు కొందరు తల్లిదండ్రుల్ని
పిల్లలకు భారతీయ విలువలే నేర్పని వెధవల్ని.
క్షమించు నా దేశ విజ్ఞానాన్ని
నిను కాపాడుకోలేకపొయిన నా వైద్యవ్యవస్థని.
క్షమించు నా దేశ ప్రజా నాయకులను
బుద్దే లేని కొందరి వ్యాఖ్యలను ,దీన్ని కూడా రాజకీయం చేసే దిగజారుడుతనాన్ని.
క్షమించు నా సినిమాలను
బాధించడం వేధించడం గొప్పగా చూపేవాటిని.
క్షమించు నా దేశ ప్రచార మాధ్యమాల్ని
తప్పంటూనే తప్పుచేయడం నేర్పించే వాటిని, సంచలనాలను తప్ప విలువలే తెలుపని మాధ్యమాల్ని.
అమ్మా!
క్షమించు అని పైపైకి అంటున్నా నరికేయాలనే కోర్కెను అణుచుకుంటూ,
సిగ్గు పడుతున్నా నిందితుల్ని ఇంకా శిక్షించలేకపోయిన నా వ్యవస్థకై ,
నిందితులు ఏ పరపతి కల వారి బిడ్డలో కాకూడదని కోరుకుంటున్నా.
భయంకరమైన శిక్షను ఈ క్షణమే అమలుచేయాలని నినదిస్తున్నా.
నీ హత్యన్నా మరుగున పడిపోక
మా వ్యవస్థను మార్చుతుందని ఆశిస్తున్నా.